Spisie treści
Ustawianie kodowania danychWiemy, że formularze przesyłają dane, które zbierają od użytkownika na nową stronę lub do siebie, poprzez protokół http z wykorzystaniem dowolnej z metod takich jak: DOSTWAĆ lub POCZTA. Istnieje kilka sposobów na zakodowanie danych w celu ich przesłania http, możliwe typy kodowania są następujące:
- aplikacja / x-www-form-urlencoded: Jest to używana metoda domyślna, nie można jej używać do przesyłania plików na serwer.
- wieloczęściowe / formularz-dane: Ta metoda służy do przesyłania plików na serwer.
- Zwykły tekst: Ta metoda jest zależna od przeglądarki, każda traktuje ją inaczej.
Aby nieco dokładniej zobaczyć różnicę między metodami, musimy utworzyć formularz z co najmniej dwoma polami, abyśmy mogli zobaczyć różne zachowania.
Zobaczmy formularz do stworzenia:
Przykład Prześlij głos
Kodowanie aplikacja / x-www-form-urlencoded to ten, który jest stosowany domyślnie, jest to kodowanie ogólnego zastosowania, które jest używane do wszystkiego oprócz przetwarzania przesyłanych plików, jego specyfika polega na tym, że używa formatu adresu URL do przekazywania parametrów, aby nasz formularz po przesłaniu wysłał następny Informacja:
fave = Jabłka i imię = Leon + Ramirez
Widzimy, że wartości wpisane przez użytkownika są przypisane do nazw naszych pól, znaki specjalne zostaną zastąpione odpowiednikiem w encji HTML i widzimy, że każda para wartości jest oddzielona znakiem & w ten sposób wiemy, które pole jest następne.
Kodowanie wieloczęściowe / formularz-dane Jest znacznie bardziej złożony i obsługuje znacznie więcej elementów, to dlatego, że jest używany do przesyłania plików, więc musi przesłać informacje o pliku jako obrazek, a do tego ma taką strukturę:
------ WebKitFormBoundary2qgCsuH4ohZ5eObF Dyspozycja zawartości: dane formularza; name = "ulubione" Apple ------ WebKitFormBoundary2qgCsuH4ohZ5eObF Dyspozycja zawartości: dane formularza; name = "imię" Leon Ramirez ------ WebKitFormBoundary2qgCsuH4ohZ5eObF-- fave = nazwa Apple = Leon Ramirez
Kodowanie Zwykły tekstJest obsługiwana przez każdą przeglądarkę w inny sposób i nie jest powszechnie stosowana, chyba że jest to konkretna aplikacja w kontrolowanym środowisku.
Atrybut autouzupełniania
Atrybut ten jest pomocny dla wielu osób, które nie lubią wprowadzać najczęściej powtarzających się danych w postaci np. imię i nazwisko czy e-mail, jednak istnieją znacznie bardziej delikatne aplikacje, takie jak Bankowość internetowa gdzie potrzebujemy maksymalnej prywatności przy wprowadzaniu naszych danych.
Aby to kontrolować, obsługujemy atrybut autouzupełnienie, może to być na poziomie formularza lub na poziomie Wejściei ma dwie wartości na Tak wyłączony, to znaczy włączony lub wyłączony, jak mogłeś już wywnioskować, kiedy jest włączony na umożliwia przeglądarce sugerowanie danych, które użytkownik wprowadził wcześniej w podobnych formularzach lub w tej samej formie, którą przegląda, i kiedy jest w wyłączony nie oferuje żadnych sugestii. Zobaczmy jego zastosowanie na dwóch bardzo prostych przykładach.
Przykład Prześlij głos
Przykład Prześlij głos
W naszym pierwszym przykładzie widzimy, jak wyciągamy to z całego formularza, a w drugim przykładzie widzimy, jak wyciągamy to również z całego formularza, tylko w naszym pierwszym Wejście aktywujemy go, możemy też zrobić odwrotnie i aktywować go dla całej formy, a dezaktywować konkretne pole.
Na tym kończymy ten samouczek, mając wiedzę, jak sprawić, by formularze były nieco bardziej złożone, a także wiedząc, jak działają wewnętrznie przy wysyłaniu danych.Podobał Ci się i pomógł ten samouczek?Możesz nagrodzić autora, naciskając ten przycisk, aby dać mu pozytywny punkt
