UML - Orientacja obiektu

Od samego początku orientacja obiektu To była rewolucja w świecie tworzenia oprogramowania, ponieważ jego wizja programów podobnych do rzeczy w prawdziwym życiu czyni go bardzo wszechstronnym.
Wykorzystując go do budowania programów, pozwala nam na implementację metodologii modułowych, dzięki czemu możemy rozszerzyć funkcjonalność programu poprzez dodanie nowych modułów lub włączenie nowych metod do istniejących modułów.
Obiekty
Zaczynamy od obiektów, ponieważ jest to jedna z jednostek, których będziemy używać najczęściej, możemy zdefiniować obiekt jako instancję klasy, czyli jednostkę z atrybutami klasy już z wartościami, dzięki temu możemy mieć wiele różnych przedmiotów, ale jedną tę samą klasę, np. klasę osoby, dwie osoby mają różne imiona, w różnym wieku, różnej wysokości, jednak mogą wykonywać te same czynności, takie jak jedzenie, chodzenie, mówienie, w zależności od narodowości jedna osoba może mówić Angielski i drugi francuski, to, co właśnie zrobiliśmy, to utworzenie instancji dwóch obiektów.
W tym przypadku klasa jest szablonem, za pomocą którego możemy tworzyć obiekty, gdy definiujemy klasę w UML możemy to zobaczyć jako listę lub strukturę, pod którą obiekt zostanie utworzony.
Zobaczmy przykład z następującym wykresem:

Jeśli weźmiemy pod uwagę, że orientacja obiektowa pozwala nam modelować rzeczy w prawdziwym życiu, to musimy powiedzieć, że im bardziej rozbudowane są nasze klasy, tym więcej szczegółów i podobieństwa będziemy mieli do świata rzeczywistego, rozszerzymy to nieco bardziej Klasa pralki:

Widzimy, że dzięki takiemu rozszerzeniu atrybutów i metod klasy pralki znacznie przybliżają ją do rzeczywistego obiektu, jeśli w tej chwili zainstalowaliśmy tę klasę korzystając z atrybutów pralki, którą mamy w domu, to będzie mile zaskoczony podobieństwem do naszego diagramu.
Abstrakcja
Ta koncepcja jest bardzo ważna, ponieważ pozwala nam budować klasy ogólne, dzięki którym możemy ożywić nasz system i zaoszczędzić pracę przy generowaniu kolejnych klas.
Można powiedzieć, że abstrakcja jest definicją klasy ze wszystkimi atrybutami, które są naprawdę niezbędne i nadają klasie wyjątkowość, czyli atrybutami, bez których klasa nie może odzwierciedlić swojego podobieństwa w prawdziwym życiu.
Jeśli spojrzymy na nasz poprzedni przykład, to widzimy, że istnieją atrybuty, bez których klasa Pralka dalej definiowałaby pralkę, to znaczy nie zmieniają sensu i znaczenia klasy, gdy wykonujemy tę analizę jesteśmy robienie abstrakcji klas.
Dziedzictwo
Dziedziczenie to kolejny z punktów, które sprawiają, że orientacja obiektu jest tak atrakcyjna, gdy robimy dobrą abstrakcję, zostaje nam dość ogólna i szeroka klasa, co się dzieje, gdy chcemy uszczegółowić coś bardziej konkretnego, tworzymy nową klasę, ale jeśli ta klasa będzie nosić wiele atrybutów naszej ogólnej klasy, czy warto ją powtarzać?; Jak być może myślałeś, odpowiedź brzmi nie, nie musisz powtarzać rzeczy, które już zostały zrobione, do tego mamy dziedziczenie, w którym jedna klasa może dziedziczyć atrybuty i metody innej i w ten sposób dodawać własne atrybuty i metody w aby uzyskać jego wyróżnienie.
Zobaczmy następujący obraz, aby zilustrować się w tej sprawie:

Jak widać z naszej klasy sprzętu AGD, możemy wziąć 3 podklasy, które chociaż mają wspólne atrybuty, takie jak nazwa i marka, mogą mieć różnice na tyle zaznaczone, aby mieć różne obiekty.Podobał Ci się i pomógł ten samouczek?Możesz nagrodzić autora, naciskając ten przycisk, aby dać mu pozytywny punkt