Java - tablice

Kiedy pracujemy z listami wartości w a szyk wielokrotnie potrzebujemy więcej niż jednego wymiaru, czyli potrzebujemy wartości, aby odwoływały się do wartości dodatkowych, jest to znane jako tablice.
MatrycaA matryca to tylko szyk przy dwóch lub więcej wartościach na indeks oznacza to, że może być dwuwymiarowy, trójwymiarowy itp. Możemy dodać wszystkie wymiary, które naszym zdaniem są konieczne w naszym programie, oczywiście to, jak to kontrolujemy, to zupełnie inna historia, ale nie można powiedzieć, że jest to Jawa Nie pozwala na to.
Tablica dwuwymiarowa
Zanim przejdziemy do teorii, spójrzmy na poniższą tabelę:

To klasyczny przykład tego, co matryca lub tablica dwuwymiarowaJeśli spojrzymy mamy dwie powiązane współrzędne lub pozycje, którym zamierzamy przypisać wartość, w przypadku obrazka mamy odległości w milach od miast, więc jeśli jesteśmy w Chicago i jedziemy do Bostonu to mamy odległość 983 mil, jeśli widzimy za każdym razem, gdy indeksy są przecinane, otrzymujemy wartość, ułatwia to życie przy budowaniu tego typu struktura danych.
Aby osiągnąć ten efekt w Jawa możemy zadeklarować nasze szyk z więcej niż jednym wymiarem, korzystając z:

elementType [] [] arrayRefVar;

Teraz, jeśli przeniesiemy tę definicję do przypisania w naszym programie, wyglądałoby to następująco:

int [] [] tablica;

Gdzie int jest typem danych, dwie pary nawiasy [][] Wskazuje dwa wymiary i wreszcie macierz to nazwa tego elementu w programie. Zauważamy wtedy, że ta definicja jest prawie identyczna z deklaracją normalnej tablicy, jaką widzieliśmy do tej pory.
Poznaj długość matrycy
Ta operacja jest dość powszechna, aby poznać długość musimy zrozumieć macierz, najprostszym sposobem jej opisania jest powiedzenie, że każda tablica jest tablicą jednowymiarową a każdy element tej tablicy z kolei jest kolejną tablicą, więc możemy znaleźć dwa wymiary. Aby następnie zmierzyć jego długość, robimy to:
Najpierw musimy znaleźć długość indeksu zewnętrznego:

x.długość

Następnie, wiedząc o tym, możemy poszukać w każdym indeksie długości indeksu wewnętrznego:

x [0] .długość

Nie jest to łatwe do zauważenia, ale kiedy już poznamy koncepcję, bardzo łatwo z nią pracować. Zobaczmy następujący obraz, który ilustruje to, co właśnie wyjaśniliśmy:

Nasz indeks zewnętrzny jest lewa sekcja i nasz indeks wewnętrzny jest Górna część, wtedy mamy 5 pozycji zewnętrznych a każda pozycja zewnętrzna ma 5 pozycji wewnętrznych, z tym, jeśli chcemy poznać całkowity wymiar naszej macierzy, czyli ile wartości netto możemy przechowywać, mnożymy tylko oba indeksy, w tym przypadku możemy przechowywać 25 wartości.
Na tym kończymy ten samouczek, zagłębiliśmy się w koncepcję, która może być nieco skomplikowana do przyswojenia, jednak jest to konieczne, ponieważ tego typu struktury są szeroko stosowane, szczególnie w nowych aplikacjach, w których musimy zapewnić kontrolę dostępu i przechowywać powiązane wartości użytkowników.Podobał Ci się i pomógł ten samouczek?Możesz nagrodzić autora, naciskając ten przycisk, aby dać mu pozytywny punkt