Java - klasa znaków

Podczas pracy nad Jawa Jednym z aspektów, który musimy wziąć pod uwagę, jest to, że musimy traktować wszystkie elementy naszych programów jako obiekty, dzięki temu możemy wdrożyć myślenie bardziej oparte na prawdziwym życiu, a zatem być w stanie zastosować rzeczywiste rozwiązania w programie.
Chociaż brzmi to jak utopia, istnieją narzędzia, które Jawa stawia do naszej dyspozycji, aby osiągnąć pożądany stan, a jednym z tych narzędzi jest możliwość korzystania z klas konwertujących pierwotne typy danych na elementy, które można traktować jako obiekty.
Klasa postaci
Jak wspomnieliśmy wcześniej Jawa oferuje kilka klas umożliwiających manipulowanie prymitywnymi typami danych, wśród nich mamy typ znaku i jego odpowiednia klasa, Klasa postaci, ta klasa jest w pakiet java.lang.
Zawierający?Ta klasa zawiera kilka konstruktorów, które pomagają nam wykonywać pewne akcje i metody, które w przeciwnym razie kosztowałyby nas wiele wierszy kodu, aby móc je zbudować ręcznie, na przykład wiedzieć, czy jest to duża czy mała litera, czy dane są liczbą itp. Także w przypadku porównań, w skrócie rzeczy, które mimo że są proste, są bardzo potrzebne.
Zobaczmy przykład metody porównawczej:

Znak objChar = nowy znak ('a');

Tutaj określamy, że nasz obiekt należy do klasy Postać a do konstruktora przekazujemy dane 'a', jest to podstawowa deklaracja obiektu.
Wtedy znając jego zawartość możemy skorzystać z metody porównać do Aby dokonać pożądanego porównania, aby zaoszczędzić trochę pisania kodu, możemy nawet stworzyć nowy obiekt w wywołaniu metody, zobaczmy:

objChar.compareTo (nowy znak ('a'));

jak nasz objChar Jest to instancja klasy Character, możemy wykorzystać wszystkie jej metody, stąd zaczynamy od tego elementu, aby wywołać metodę, w środku generujemy nowy obiekt, ponieważ mają taką samą treść podczas wykonywania tej metody, musi zwrócić true odpowiedź, inaczej mielibyśmy fałsz.
Metody statyczne
W tej klasie mamy również kilka metody statyczne które pozwalają nam łatwiej wykorzystywać je w naszych programach, dzięki temu możemy zmniejszyć złożoność adaptacji do celu naszego dane znaków ale korzystając ze wszystkich zalet, zobaczmy niektóre z tych metod na poniższym obrazku:

Widzimy, że każda z metod odpowiada dość opisowemu działaniu w języku angielskim, na przykład metoda isDigit(), pomaga nam ocenić, czy znak jest liczbą, isLeeter () robi to samo, ale z literami lub literałami, isLowerCase () ocenia, czy znak jest małymi literami, a do małych liter () przekształca to, co się z nim dzieje, na małe litery, ponieważ widzimy, że każdy z nich jest bardzo wyraźnym działaniem.
Na tym kończymy ten samouczek, jak widzimy Jawa daje nam możliwość sprowadzania obiektów do najprostszych elementów naszych programów, dzięki czemu możemy uzyskać wszystkie zalety programowania obiektowego i tym samym być w stanie zachować zgodność z paradygmatami.Podobał Ci się i pomógł ten samouczek?Możesz nagrodzić autora, naciskając ten przycisk, aby dać mu pozytywny punkt