Spisie treści
ten orientacja obiektu Został narzucony jako najlepszy sposób na tworzenie złożonych i dużych aplikacji ze względu na czynnik dziedziczenia, który jest niczym innym jak dziedziczeniem jego funkcjonalności z gotowych klas w nowych klasach, które tworzymy i do których dodajemy tylko nowe funkcjonalności, które są nie w klasie, z której odziedziczyliśmy.Cały ten temat oznacza, że możemy uzyskać metody i funkcjonalności już opracowane i przetestowane, dzięki temu możemy po prostu pominąć te kroki, aby opracować tylko to, czego potrzebujemy, przy czym czas rozwoju może znacznie się skrócić, a także ilość kodu, który musimy napisać .
W czasie modelować klasę wiemy, że ich obiekty będą miały pewne własne atrybuty, jednak będą zupełnie inne klasy, które mogą je dzielić atrybuty z inną klasą, więc zamiast wielokrotnie kopiować atrybuty, możemy stworzyć klasę ze wszystkim, co mają wspólnego i dziedziczyć po niej, dodając poszczególne elementy każdego z nich.
To jest to co nazywamy dziedzictwo, ale poza tym superklasa byłaby klasą, która ma wszystkie atrybuty i metody wspólne, a podklasy będą ci, którzy dziedziczą po pierwszym, w ten sposób ustanawiamy system hierarchia klas, gdzie im wyższa specyfikacja tym poziomy są obniżane i nie ma limitu, możemy mieć klasę, która dziedziczy z innej klasy, która z kolei dziedziczy z innej klasy, dzięki temu możemy przenieść wspólne atrybuty do niższej klasy, która będzie bardzo specyficzne, ale które mogą dzielić szereg funkcji z innymi obiektami.
ten klasyczny przykład używane do opisu tego zachowania są klasy figury geometryczne, Ten przypadek służy jako studium, ponieważ wszystkie figurki mają pewne wspólne atrybuty, na przykład mogą mieć kolor, mogą być wypełnione tym kolorem, a następnie w szczegółach każda z nich ma swoje własne cechy, takie jak sposób, w jaki jest obliczył powierzchnię, jeśli ma równe boki lub różne boki, lub promień w przypadku okręgów.
Zobaczmy poniżej mały diagram, który ilustruje, jak zachowuje się kwestia dziedziczenia w superklasa:
Użyj kodu ponownieWażne jest, aby zobaczyć, co ten proces implikuje w filozofii zorientowanej obiektowo, a mianowicie, że pomaga w ponownym wykorzystaniu kodu, umożliwiając nam tworzenie bardzo ogólnych klas, które można dziedziczyć, a tym samym udostępniać podstawowe funkcje i metody, których nie powinniśmy wróć do. napisz.
Na tym kończymy ten samouczek, osiągnęliśmy nowy koncepcyjny obszar orientacji obiektowej, jeśli projektując naszą aplikację lub program myślimy o tym i rozwijamy się w oparciu o spadki Tak ponowne użycie kodu, osiągniemy szybsze tempo rozwoju i będziemy lepiej wykorzystywać narzędzia, które Jawa stawia do naszej dyspozycji.Podobał Ci się i pomógł ten samouczek?Możesz nagrodzić autora, naciskając ten przycisk, aby dać mu pozytywny punkt
