Spisie treści
Są chwile, kiedy chcemy tworzyć aplikacje, ale nie chcemy zaczynać od zera, do tego są nieskończoność frameworki na rynku, jednak im bardziej kompletny i potężniejszy jest strukturaIm większy może być Twój ślad i krzywa uczenia się. Powoduje to, że tracimy zainteresowanie rozwojem naszej aplikacji lub możemy spędzić więcej czasu niż to konieczne.Mając powyższe na uwadze spora liczba tzw mikroframeworki, czyli ekosystemy pracy, które posiadają niezbędne elementy, aby nie trzeba było zaczynać od zera przy tworzeniu naszej aplikacji, ale ich rozmiar jest minimalny, dając nam tylko to, co niezbędne do uruchomienia bez konieczności zasypywania głowy dużą ilością materiału.
w Pyton jest ich dużo mikroframeworki, jednak jest jeden, który wyróżnia się świetną dokumentacją i społecznością, to jest Kolba, który z kilkoma bibliotekami i komponentami pozwala nam rozpocząć rozwój, nie tracąc z oczu skalowalności i modułowości.
InstalacjaFormalna instalacja Kolba ledwo i zajmuje kilka minut, jednak dla maksymalnych korzyści musimy najpierw ustalić nasze środowisko pracy, do tego musimy zainstalować i skonfigurować wirtualne środowisko, który jest narzędziem, które pozwala nam mieć różne środowiska pod Pyton w naszym systemie, dzięki czemu nie musimy niczego instalować globalnie.
Do instalacji wirtualne środowisko po prostu musimy spełnić następujące wymagania:
1- Zainstalować Python 2.7 lub wyższy, w zależności od naszego systemu operacyjnego proces będzie inny, ale dla większości dystrybucji Linux to jest już domyślnie zainstalowane. w Okna wystarczy zainstalować, korzystając z pliku do pobrania odpowiadającego naszemu systemowi.
2- Kiedy już mamy Pyton, musimy zainstalować pypeć, jest to narzędzie, które pozwala nam przeprowadzić instalację w prosty sposób i za pomocą konsoli poleceń różnych pakietów, aby Pyton. w Ubuntu na przykład po prostu umieść w konsoli poleceń:
apt-get install python-setuptoolsA potem biegniemy:
easy_install pipw Okna po prostu musisz zlokalizować odpowiedni plik do pobrania setuptools.py i później getpip.py oba pliki muszą być wykonane z Pyton z konsoli poleceń.
3- Wreszcie możemy zainstalować wirtualne środowisko podczas umieszczania na konsoli pip zainstaluj virtualenv, co da nam możliwość tworzenia naszych środowisk wirtualnych.
Aby stworzyć wirtualne środowisko, wystarczy stworzyć folder, który będzie zawierał nasz projekt, a następnie umieścić w nim polecenie:
virtualenv nasz projektGdzie "nasz projekt„Będzie nazwa wirtualnego środowiska.
Raz wirtualne środowisko utworzyliśmy środowisko, musimy je aktywować, w tym celu w zależności od systemu, w którym się znajdujemy, musimy wykonać następujące czynności, na przykład w Ubuntu po prostu umieszczamy się w naszym środowisku i umieszczamy następujące polecenie:
kosz źródłowy / aktywacjaJeśli jesteśmy w Windowsie, zrobilibyśmy co następuje:
Skrypty / aktywujW końcu mielibyśmy aktywowane środowisko, jak widać na poniższym obrazku:
Ponieważ spełniliśmy wszystkie poprzednie wymagania, teraz jeśli możemy wykonać instalację mikroframework KolbaAby to zrobić w naszej konsoli środowiska wirtualnego, piszemy po prostu:
kolba instalacyjna pipJeśli wszystko poszło dobrze, otrzymamy coś takiego jak na poniższym obrazku:
Teraz stworzymy naszą pierwszą aplikację, w tym przypadku zrobimy klasykę "Witaj świecie!" dzięki którym możemy zrozumieć kilka interesujących rzeczy na temat pracy z Kolba. Będziemy potrzebować zwykłego edytora tekstu, a może trochę SDI jakie wsparcie? Pyton, zalecamy używanie Wzniosły tekst, albo może Notatnik ++ obie opcje pozwalają nam wyróżnić słowa kluczowe języka.
W naszym środowisku stworzymy plik o nazwie aplikacja.py a wewnątrz tego umieścimy następujący kod:
from flask import Flaskapp = Flask (__ nazwa __) @ app.route ('/') def hello_world (): return 'Hello World !!!' if __name__ == '__main__': app.run ()Zaczynamy od zaimportowania frameworka, w tym celu najpierw wskazujemy, że z biblioteki kolba zaimportujmy klasę Kolba. Następnie definiujemy, że nasza aplikacja będzie instancją tej klasy. Tworzymy dekorator @ app.route (/) co wskaże, że ścieżka, którą należy zdefiniować, aby użyć poniższej funkcji, to katalog główny.W kolejnym akcie tworzymy naszą funkcję Witaj świecie() i zwróci komunikat w postaci ciągu. Na koniec wykonujemy metodę aplikacja.run () z którym nasza aplikacja zostanie zniesiona.
Aby zobaczyć, jak to działa, po prostu wchodzimy do konsoli naszego wirtualnego środowiska i piszemy:
python aplikacja.pyPowinno to wyświetlić na konsoli komunikat podobny do poniższego:
Ze względu na mikro naturę Kolba a także, że jego celem jest umożliwienie nam pracy w sposób, w jaki czujemy się najbardziej komfortowo, początkowo nie generuje żadnej struktury folderów dla naszej aplikacji, dzięki czemu daje nam swobodę tworzenia naszej struktury w sposób, który uważamy za stosowny .
OgraniczenieJedynym ograniczeniem jest to, że nie możemy używać nazwy kolba.py dla naszych plików, ponieważ kolidowałoby to z głównym plikiem naszego frameworka, wszystko inne jest dość elastyczne.
Podstawowa konfiguracja zalecanych folderów składa się z głównego folderu z nazwą projektu, w ramach którego będziemy mieli główny plik uruchamiający aplikację, a także kilka dodatkowych folderów, pierwszy to ten z pliki statyczne podobnie jak obrazy i arkusze stylów, drugim jest folder szablonów o nazwie szablony, gdzie będziemy mieli pliki, które pomogą nam wygenerować widoki za pomocą HTML dla końcowego użytkownika aplikacji. Zobaczmy na poniższym obrazku, jak wygląda ta struktura:
Jinja2Jest to kompletny silnik, który oferuje możliwość interpretacji niektórych instrukcji, aby nasze szablony były elementami dynamicznymi, które uzupełniają różne części naszej aplikacji, celem jest napisanie jak najmniejszej ilości kodu, ale obejmującego największą liczbę przypadków i funkcjonalności .
Składnia jest bardzo podobna do silnika szablonów Django, więc jeśli pracowaliśmy z tym frameworkiem, prawdopodobnie będziemy czuli się bardzo komfortowo.
Domyślny Kolba nie ma żadnych ORM, więc jeśli będziemy pracować z Bazy danychlub budujemy własne ORM lub używamy takiego, który jest już dostępny w społeczności, jeśli zdecydujemy się na tę drugą opcję, możemy rozważyć Flask-SQLAlchemia.
Jest to rozszerzenie umożliwiające korzystanie z popularnych SQLAlchemia co pozwala nam nawiązywać połączenia poprzez Pyton z różnymi silnikami Bazy danych, Co MySQL lub nawet inne nierelacyjne silniki, takie jak MongoDB.
Idea stojąca za ORM jest możliwość zadawania zapytań w sposób, który nie zależy od składni SQL, więc jeśli w dowolnym momencie będziemy chcieli zmienić silnik Baza danych, nasza aplikacja nie powinna ulegać zmianom, w przeciwieństwie do pisania bezpośrednio Kod SQL, w takim przypadku powinniśmy odpowiednio zmienić instrukcje.
Na tym zakończyliśmy ten samouczek, widzieliśmy tylko niewielki procent tego, co możemy osiągnąć za pomocą KolbaWystarczy jednak zdać sobie sprawę z jego ogromnego potencjału, zwłaszcza gdy potrzebujemy szybko i bez większego bagażu rozpocząć projekt. Jego duża popularność wynika z faktu, że dzięki swojej modułowej i rozszerzalnej budowie pozwala nam korzystać z wielu komponentów, które być może znamy już z innych opracowań i nie ogranicza nas do pracy w określony sposób, w przeciwieństwie do frameworków takich jak Django gdzie mamy bardzo szczególny sposób robienia rzeczy, oprócz wszystkich komponentów, które muszą być początkowo odziedziczone, aby stworzyć aplikację.
