Przy tej okazji przeanalizujemy instalację i odpowiednie administrowanie systemem operacyjnym Fedora 23 czyli najnowsza dystrybucja Linuksa (jest wersja 24, która również będzie analizowana) będąca jak zawsze potężnym, wydajnym i bezpiecznym systemem.
Funkcje Fedory 23
- Serwer pamięci podręcznej dla aplikacji webowych
- Unicode 8.0
- Aktualizacje w Cockpicie (Cockpit to interfejs graficzny, który pozwala nam na zdalne administrowanie naszym serwerem)
- Pyton 3
- SSLv3 jest domyślnie wyłączony
- Małpa 4
- Rolekit (Jest to interfejs programistyczny, który pozwala nam na łatwe wdrażanie narzędzi)
Jak zawsze w każdej aplikacji linuksowej, widzimy, że wymagania sprzętowe są bardzo minimalne, tym razem dla Fedory 23 wymagamy:
- Procesor 1 GHz lub szybszy
- 1 GB pamięci RAM
- 10 GB miejsca na dysku twardym
- Interfejs graficzny o minimalnej rozdzielczości 800 x 600
Jak widzimy, możemy zainstaluj Fedorę 23 w systemach o niskich zasobach na poziomie sprzętowym, co jest dużą przewagą nad konkurencją.
Przeanalizujmy teraz niektóre z nowości, które znajdziemy w aktualnej wersji Fedory 24:
- Obejmuje FreelIPA 4.3, która jest rolą kontrolera domeny. Ta rola pomaga uprościć instalację dublowania przy użyciu metody promocji replik dla nowych instalacji. Dodano również nową topologię, która automatycznie zarządza nowymi segmentami replikacji.
- Pakiety zostały usunięte, aby instalacja była szybsza i łatwiejsza.
- Obejmuje Funkcjonalność ARM, który pozwala nam tworzyć obrazy serwerów.
Z Fedora 24 Alpha Bez wątpienia mamy potężny, bezpieczny, szybki system operacyjny i jak zwykle zużywa on też niewiele zasobów.
Następnie zaczynamy od Instalacja i administracja Fedory, Zostawiamy cię przed linkiem z tym samym, ale dla wersji Ubuntu:
Zainstaluj i zarządzaj Ubuntu Server
1. Instalacja Fedory
Zacznijmy, zacznijmy proces instalacji naszej Fedory 23 (lub wersję 24, jeśli wolisz ją na swoim komputerze) w środowisku wirtualizacji, a w miarę postępów zagłębimy się w niektóre konkretne tematy. Obraz systemu operacyjnego Fedora w aktualnej wersji można pobrać z następującego łącza.
Po pobraniu i skonfigurowaniu naszych wymagań sprzętowych rozpocznie się instalacja. W początkowym oknie zobaczymy następujące informacje:
Jak widzimy, mamy trzy (3) opcje:
Zainstaluj Fedorę 23Instalacja systemu rozpoczyna się natychmiast.
Przetestuj ten nośnik i zainstaluj Fedorę 23Wykonuje egzamin w celu sprawdzenia wymagań sprzętowych komputera i jeśli są zadowalające, rozpocznie się instalacja.
Rozwiązywanie problemówRozwiązywanie problemów związanych z instalacją.
W naszym przypadku wykonamy pierwszą opcję. Po chwili pojawi się następujące okno, w którym system rozpocznie ładowanie plików niezbędnych do instalacji. Po tym przeglądzie wyświetla się następujące okno:
Tam musimy wybrać język, w którym zostanie zainstalowany nasz system, po wybraniu klikamy na Kontyntynuj. Zobaczymy, że wyświetla się następujące okno:
Skonfiguruj nasz systemKlawiaturaPozwala nam wybrać układ naszej klawiatury.
Czas i dataDaje nam możliwość dostosowania strefy czasowej, w której się znajdujemy.
Pochodzenie instalacjiPokazuje nam informacje o pochodzeniu, z którego instalujemy nasz system operacyjny.
SystemPozwala nam skonfigurować partycje dysku twardego.
Wsparcie językoweDaje nam pomoc w wybranym języku.
Wybór oprogramowaniaPozwala nam dodać role, które chcemy w naszym systemie, znajdujemy wiele opcji ról do dodania.
Nazwa sieci i zespołuPozwala nam skonfigurować parametry sieci i nadać nazwę naszemu sprzętowi.
Aby wybrać dowolną z zakładek, po prostu na nią klikamy:
NotatkaPo wprowadzeniu zmian musimy kliknąć zakładkę Gotowe, aby zostały zapisane
Karta klawiatury
Zakładka Godzina i Data
Zakładka Źródło instalacji
W tym oknie możemy wyłączyć opcję automatycznych aktualizacji, aby wykonać je ręcznie.
Karta Obsługa języków
Zakładka Miejsce docelowe instalacji
Przestaniemy analizować tę opcję nieco bardziej szczegółowo, ponieważ widzimy, że system pokazuje nam dysk, który aktualnie posiadamy, jeśli chcemy dodać nowy dysk, wystarczy kliknąć opcję Dodaj dysk …
Idziemy do wykonać partycjonowanie ręczne (Jak widać można to również zrobić automatycznie), w tym celu wybieramy opcję Skonfiguruję partycjonowanie, klikamy Zrobione i zobaczymy, że po wybraniu tej opcji zostanie wyświetlone następujące okno, aby rozpocząć proces partycjonowania naszego dysku:
Widzimy, że wyświetlane jest podsumowanie naszego dysku i wskazuje, że nowe punkty montowania zostaną utworzone ze schematem Partycja LVM (Menedżer woluminów logicznych), Btrfs (B-drzewo FS) lub Lekka pamięć masowa LVM, wybieramy opcję, która najlepiej odpowiada naszej organizacji.
Aby dodać partycję, wciskamy przycisk + znajdujący się na dole. Wyświetli się poniższe okno, w którym wybieramy punkt montowania (wybieramy /) i określamy rozmiar partycji.
Jeśli wyświetlimy opcję, znajdziemy kilka opcji:
- /
- / uruchomić
- /Dom
- / var
- Zamiana
- Biosboot
Po wybraniu najbardziej odpowiedniego, klikamy Dodaj punkt montowania. Wyświetli się następujące okno:
Jak widzimy mamy podsumowanie naszej partycji. Tutaj możemy dostosować parametry itp. Na koniec wciskamy opcję Zrobione aby zakończyć proces.
Karta wyboru oprogramowania
W celu Fedora 23:
POWIĘKSZAĆ
W celu Fedora 24:
POWIĘKSZAĆ
Opcje dodawania rólMinimalna instalacjaInstalacja bez roli.
Serwer FedoryPozwala nam na dodawanie różnych ról (znajdujących się po prawej stronie).
Serwer internetowyDaje nam to możliwość wykorzystania naszego serwera jako serwera WWW.
Infrastruktura serwerowaPozwala nam dostosować parametry na serwerze, aby stał się serwerem infrastruktury.
Jak widzimy, skorzystamy z drugiej opcji, Serwer Fedory, a mamy różne role do wykorzystania, bardzo ważne jest, aby pamiętać, że każda rola ma swój opis, abyśmy mieli pełną pewność, że zamierzamy zainstalować.
Wybieramy role, które uważamy za niezbędne dla naszej administracji i klikniemy Zrobione.
Karta Nazwa sieci i komputera
Jak widzimy w tym oknie możemy skonfigurować parametry sieci i zmienić nazwę naszej maszyny, po lewej stronie widzimy naszą kartę sieciową, a po prawej konfigurację sieci (adres IP, maska sieci, DNS itp.) . Aby zmienić nazwę maszyny, po prostu dodajemy nową nazwę w polu Nazwa komputera znajdującym się na dole.
Podobnie, jeśli chcemy dodać nową kartę sieciową, po prostu klikamy przycisk + na dole, aby rozpocząć proces dodawania. Jeśli chcemy dokonać jakichkolwiek zmian w konfiguracji naszej sieci, klikamy przycisk Organizować coś znajduje się po prawej stronie. Wyświetli się poniższe okno, w którym możemy zmienić między innymi adres IP, adres MAC, DHCP, DNS.
Wreszcie po dostosowany i skonfigurowany nasz system Fedora 23 klikniemy na przycisk Rozpocznij instalację:
Widzimy, że rozpocznie się proces instalacji naszego systemu:
Po chwili system poprosi nas o skonfigurowanie obu user jako hasło dla użytkownika root, pamiętaj, że ten krok jest obowiązkowy, aby kontynuować proces instalacji.
Wprowadzimy nasze hasło i klikniemy Zrobione. Później wybieramy opcję Tworzenie użytkownika którym jest użytkownik, z którym wejdziemy do systemu, uzupełniamy wskazane pola i które są wymagane:
- Pełne imię i nazwisko
- Nazwa użytkownika
- Jeśli chcemy, aby użytkownik był administratorem
- Wymagaj hasła, aby uzyskać dostęp do systemu (jest to dla bezpieczeństwa)
Kontynuujemy proces Instalacja Fedory 23:
Zobaczymy, że instalacja w końcu się powiodła i konieczne jest ponowne uruchomienie komputera, aby zakończyć proces instalacji:
Rozpoczynamy restart komputera. Wyświetlone zostanie okno logowania. Logujemy się tak, jak skonfigurowaliśmy w momencie instalacji.
Jak widzimy domyślną konfigurację naszego serwera Fedora 23 jest w trybie podstawowym. Podczas instalacji Fedory 24 możemy mieć problemy (mamy nadzieję, że nie), poniżej przedstawiamy możliwe rozwiązania tych najczęstszych:
Problemy z wideo
- Użyjmy podstawowego trybu wideo
- Określmy ręcznie rozdzielczość ekranu (na przykład 1024 x 768)
- Użyjmy alternatywnego sterownika wideo
Dyski nie zostały wykryte
- Sprawdźmy, czy kontroler jest poprawnie skonfigurowany i działa.
- Jeśli korzystamy ze sterowników iSCI, sprawdźmy, czy jednostki LUN są poprawnie skonfigurowane
Zapomniałeś hasłaUżyjemy Konfiguracja GRUB2 dla tego:
1. Wpiszmy polecenie:
init = / bin / sh
2. Pchamy F10 lub KLAWISZ KONTROLNY + x
3. Wprowadzimy polecenie:
sh-4,2 #
4. Później:
sh-4.2 # / usr / sbin / load_policy -i
5. Wykonujemy polecenie:
sh4.2 # mount -o remount, rw /
6. Teraz resetujemy hasło za pomocą:
sh4.2 # hasło root
2. Administracja Fedory
Będziemy używać Fedory 23, ale dotyczy to także Fedory 24, także jeśli chcesz zobaczyć samouczek wersji Workstation: administruj Fedorą 23.
Pochodzą z bardzo specjalnym narzędziem zwanym Kabina pilota który my pozwala na zdalne zarządzanie serwerem. W przypadku, gdy instalacja Cockpit jest konieczna, musimy zalogować się za pomocą naszego użytkownika root i wprowadzić następujące polecenia:
Zainstaluj narzędzie
dnf zainstaluj kokpit
Włącz port do zarządzania kokpitem
systemctl włącz kokpit. gniazdo elektryczne
Uruchom usługę kokpitu
kokpit startowy systemctl
Obsługa kokpitu w zaporze
firewall -cmd -add-service = kokpit
Jak to działa kabina pilota odbywa się to za pośrednictwem naszej przeglądarki internetowej. Najpierw musimy sprawdzić, jaki adres IP mamy w naszej Fedorze 23, do tego użyjemy polecenia:
ifconfig
Tutaj zobaczymy wszystkie informacje związane z naszym środowiskiem sieciowym (w naszym przypadku adres IP to 192.168.0.5). Składnia obsługi kokpitu to:
https: // nasz_ip_serwera: 9090Na poniższym obrazku widzimy, co umieściliśmy w naszej przeglądarce:
POWIĘKSZAĆ
W tym oknie wprowadzimy użytkownika root i hasło, które określiliśmy podczas instalacji.
Jak widzimy po prawej stronie, nazwa serwera powinna pojawić się wraz z nazwą, którą ustaliliśmy. Po wprowadzeniu poprawnych danych uwierzytelniających zostanie wyświetlone następujące okno, w którym możemy zarządzać następującymi elementami:
Rzeczy do zarządzania
- Sprawdź nasz system
- Zarządzaj wszystkim związanym z usługami systemowymi
- Przejrzyj dzienniki
- Zarządzaj wykorzystaniem dysku i zarządzaj urządzeniami we/wy
- Sprawdź stan sieci
- Zarządzaj kontami
- Użyj terminala internetowego
Pomoże nam to w imponujący sposób w naszej pracy Administracja serwera Fedora 23.
Zakładka System
Pozwala nam zarządzać sprawami związanymi z zachowaniem naszego systemu, możemy zobaczyć konkretne szczegóły takie jak:
- Nazwa i wersja systemu operacyjnego
- Nazwa zespołu
- Data instalacji systemu
- Typ BIOS-u
- Typ płyty głównej
Extra pozwala nam zobaczyć zachowanie procesora, dysków twardych, sieci itp. w czasie rzeczywistym.
POWIĘKSZAĆ
Zakładka Usługi
Pozwala nam zarządzać i administrować różnymi usługami, które mamy w systemie, możemy je uruchamiać, zatrzymywać, restartować, eliminować itp.
POWIĘKSZAĆ
Jak widać, usługi są uporządkowane według kategorii:
- Cele
- Usługi systemowe
- Gniazda
- Tymczasowy
- Trasy
Daje nam to możliwość bardziej szczegółowego zarządzania usługami:
POWIĘKSZAĆ
Zakładka Kontenery
Ta opcja pozwala nam zarządzać kontenerami, pamiętaj, że kontenery pozwalają nam na automatyczne wdrażanie aplikacji. Domyślnie nie mamy utworzonego kontenera w Fedorze 23. Aby uruchomić nasz docker, wciskamy przycisk Uruchom Docker, musimy poczekać, aż system połączy się z Dockerem:
POWIĘKSZAĆ
Po połączeniu zostanie wyświetlone następujące okno:
POWIĘKSZAĆ
Tam zobaczymy wszystkie informacje związane z kontenerami, które tworzymy.
Zakładka Dzienniki
Z tej opcji możemy szczegółowo obserwować wszystkie zdarzenia, które mają miejsce w naszej Fedorze.
POWIĘKSZAĆ
Jak widać, możemy filtrować te logi według następujących parametrów:
- Data wydarzenia.
- Rodzaj zdarzenia (błędy, ostrzeżenia, wiadomości lub wszystkie).
Widzimy, że informacje dziennika są reprezentowane w następujący sposób:
- Czas wydarzenia.
- Opis wydarzenia.
- Typ wydarzenia.
Karta pamięci
Z tej opcji możemy zarządzać i administrować wszystkim, co jest związane z funkcje przechowywania w naszej Fedorze 23. Spójrzmy na różne opcje, które mamy dzięki tej opcji:
POWIĘKSZAĆ
Zaczynając po prawej stronie widzimy dyski i urządzenia pamięci masowej, które mamy aktywne w naszym systemie. Widzimy w tym polu, że nasze napędy są szczegółowo opisane i wskazuje na obciążenie obu:
- R (odczyt-odczyt)
- W (zapis - zapis)
W centralnym panelu możemy graficznie obserwować wykonywane w danym momencie obciążenie, zarówno czytane, jak i pisane. W tym samym panelu obserwujemy procent wykorzystania plików systemowych (File System). A w dolnej środkowej części widzimy wszystkie logi związane z poziomem przechowywania.
Obserwujemy również w prawym górnym rogu, że mamy możliwość stworzenia dwóch (2) typów urządzeń:
- Urządzenie RAID
- Głośność grupy
Karta Sieć
Z tego okna możemy zarządzać wszystkim, co dotyczy ruchu sieciowego. Mamy różne możliwości realizacji naszego zadania administracyjnego.
POWIĘKSZAĆ
Ta opcja pozwala nam na szczegółową i w czasie rzeczywistym kontrolę ruchu sieciowego, zarówno ilości danych wychodzących, jak i przychodzących, możemy filtrować według limitu czasowego, domyślnie jest to 5 minut.
W zakładce Interfejsy możemy zobaczyć adresy IP zarówno naszego urządzenia, jak i w tym przypadku utworzonego przez nas dockera (muszą się również pojawić przy tworzeniu nowych sieci VLAN, nowych dockerów itp.)
A w prawym górnym rogu znajduje się opcja tworzenia tych interfejsów:
- Obligacja
- Most
- VLAN
Wreszcie na dole znajduje się dziennik zdarzeń naszego magazynu.
Zakładka Narzędzia
Wreszcie znajdujemy w zakładce Narzędzia lub Narzędzia następujące opcje:
- Konta administratora lub menedżer konta
- Terminal internetowy
W narzędziu Konta administratora To, co jest związane z utworzonymi w tym czasie użytkownikami, znajdujemy w Fedora 23:
Widzimy, że obecnie mamy obu aktywnych użytkowników. Jeśli klikniemy na jednego z dwóch użytkowników, zostaną wyświetlone jego informacje i będziemy mogli dostosować parametry do tego konkretnego użytkownika, w tym przypadku zobaczymy użytkownika solvetic.
POWIĘKSZAĆ
Jak widzimy podczas otwierania tego użytkownika możemy wykonać następujące zadania:
- Usuń uprawnienia administratora
- Ustaw hasło
- Zablokuj dostęp do systemu
- Zakończ sesję
- Usuń go z systemu
Znajdziemy również szczegółowe informacje o Twoim ostatnim logowaniu w systemie. W narzędziu Terminal internetowy znajdziemy terminal do wykonywania zadań za pomocą różnych poleceń:
Wreszcie w prawym górnym rogu zobaczymy użytkownika, z którym zalogowaliśmy się do Kokpitu.
Tam możemy wykonać następujące zadania:
- Język wyświetlania: Pozwala nam wybrać język, w którym będziemy pracować w Kokpicie.
- O kokpicie: Pokazuje nam informacje związane z wersją i licencją.
- Ustawienia konta: Pozwala nam skonfigurować parametry w użytkowniku root.
- Wyloguj: Opuściliśmy platformę Cockpit.
Inne zadania zarządzania w Fedorze 23
Zamierzamy przejrzeć inne zadania, które możemy wykonać na naszym serwerze Fedora 23. Te zadania są przegląd i konfiguracja systemu lokalnego oraz konfiguracja klawiatury. Jak dobrze wiemy, system lokalny pozwala nam zdefiniować język usług systemowych i interfejsów użytkownika.
Warstwa klawiatury umożliwia ustawienie sposobu używania klawiatury na konsoli oraz w graficznym interfejsie użytkownika. Obie opcje możemy zmodyfikować z trasy:
/etc/locale.confLub za pomocą polecenia:
lokalnaMożesz go otworzyć w obie strony.
Opcje konfiguracji w /etc/locale.confJĘZYKZapewnia wartość domyślną dla systemu lokalnego.
LC_COLLATEZmienia zachowanie funkcji połączonych w alfabecie lokalnym.
LC_CTYPEZmień zachowanie obsługi postaci.
LC_NUMERICOpisuje liczbę tras, które są powszechnie widoczne, ze szczegółami, takimi jak ułamki dziesiętne itp.
LC_TIMEZmień sposób wyświetlania aktualnej pogody w formacie 24-godzinnym na 12-godzinnym.
LC_MESSAGESOkreśla lokalne zastosowanie do diagnozowania wiadomości pisanych.
Użyjemy polecenia lokalna co pozwala nam na wykonywanie zapytań i zmianę parametrów w systemie lokalnym oraz na klawiaturze. Wpiszmy następujące polecenie w naszej Fedorze 23:
stan lokalnyZostaną wyświetlone następujące informacje:
Aby ustanowić domyślny system lokalny, wpiszemy następujące polecenie w trybie root:
localectl set-locale LANG = locale (musimy zastąpić locale językiem do zainstalowania), na przykład:
localectl set-locale LANG = af_ZA.utf8Teraz zaufamy klawiaturze, do tego użyjemy polecenia stan lokalny, którym jak widzieliśmy opcja klawiatury to latam (Parametr to X11). Aby zobaczyć dostępne klawiatury użyjemy polecenia:
localectl list-keymaps
Aby zmienić klawiaturę użyjemy polecenia localectl set-keymap map (Musimy zastąpić keymap typem klawiatury, w naszym przypadku x11 i map z klawiaturą, którą chcemy zmodyfikować). Na przykład:
localectl set-x11-keymap itJak widać, mamy wiele zadań do wykonania w naszej Fedorze 23 lub 24, poniżej znajduje się link do większej liczby samouczków dotyczących Fedory, dzięki czemu zawsze będziesz na bieżąco:
Samouczki dotyczące Fedory