Jak zainstalować Arch Linux w VirtualBox?

Arch Linux to lekka i elastyczna dystrybucja Linuksa, która oferuje obsługę komputerów i689 i 86-64. Podczas korzystania z Arch Linux jedyny menedżer pakietów jest odpowiedzialny za dostarczanie aktualizacji do najnowszych aplikacji za pomocą „pacmana” z pełnym śledzeniem aktualizacji.

Pacman to menedżer pakietów odpowiedzialny za instalowanie, aktualizowanie i usuwanie pakietów oprogramowania. Został zaprojektowany w całości dla bezpłatnego i otwartego oprogramowania, wraz ze wsparciem społeczności Linuksa.

Arch Linux jest również popularny ze względu na posiadanie pełnej dokumentacji w formie społecznościowej wiki znanej jako ArchWiki. Ten system operacyjny Linux jest oparty na pakietach binarnych zaprojektowanych dla systemów i832, 64-bitowych i 32-bitowych i zoptymalizowanych pod kątem najlepszej wydajności na nowoczesnych systemach sprzętowych.

Arch Linux można pobrać pod następującym linkiem:

Arch Linux opiera się na kilku podstawowych zasadach, którymi są:

ProstotaArch Linux wykorzystuje prostotę, taką jak nie dodawanie zbędnych dodatków czy modyfikacji. Oprogramowanie jest wydawane przez oryginalnych programistów (upstream) z minimalnymi zmianami (downstream) charakterystycznymi dla danej dystrybucji.

NowoczesnośćArch Linux stara się utrzymywać najnowsze stabilne wersje oprogramowania, o ile nie powodują one błędów systemowych. Opiera się na systemie roll-release, który umożliwia jednorazową instalację z ciągłymi aktualizacjami.

PragmatyzmArch jest dystrybucją pragmatyczną, a nie idealistyczną. Przedstawione tu zasady służą jako przydatne wskazówki.

Zorientowany na użytkownikaNiektóre dystrybucje GNU/Linuksa starają się być łatwe w użyciu, ale Arch Linux zawsze stara się pozostać skoncentrowanym na użytkowniku. Dystrybucja ma na celu zaspokojenie potrzeb tych użytkowników, którzy się do niej przyczyniają, a nie próba przyciągnięcia jak największej liczby użytkowników.

WszechstronnośćArch Linux jest dystrybucją ogólnego przeznaczenia. Po instalacji udostępniane jest jedynie środowisko wiersza poleceń oferujące użytkownikowi możliwość stworzenia własnego systemu, wybierając spośród tysięcy wysokiej jakości pakietów znajdujących się w oficjalnych repozytoriach, z obsługą architektury x86-64.

Mając to na uwadze, zobaczymy, jak zainstalować Arch Linux w VirtualBox, w przypadku, gdy nie mamy VirtualBox, możemy go pobrać pod następującym linkiem:

Repozytoria Arch LinuxAby poprawnie zainstalować Arch Linux w Virtual Box, konieczna będzie znajomość podstawowych repozytoriów tego systemu operacyjnego opartego na Linuksie.

Pamiętaj, że repozytorium to miejsce przechowywania, z którego pakiety oprogramowania są pobierane podczas procesu instalacji. Istnieje wiele repozytoriów dostępnych dla Arch Linux, które są dostępne przez pacman i utrzymywane przez opiekunów pakietów.

Poniżej znajduje się lista niektórych podstawowych repozytoriów używanych do instalacji Arch Linux w Virtual Box:

• Centralne repozytorium (rdzeń) zawiera wszystkie pakiety potrzebne do skonfigurowania systemu podstawowego, takie jak uruchamianie Arch Linux i tworzenie pakietów

• Dodatkowe repozytorium (extra) zawiera dodatkowe pakiety, które nie są dostępne w jądrze dotyczącym środowiska graficznego

• Repozytorium społeczności (Community) zawiera pakiety, które są adoptowane przez zaufanych użytkowników społeczności Linuksa, a większość z nich zostanie przeniesiona do centralnego lub dodatkowego repozytorium

• Repozytorium Multilib (multilib) zawiera 32-bitowe oprogramowanie i biblioteki do instalowania aplikacji 32-bitowych w systemach 64-bitowych

• Repozytorium testowe zawiera pakiety przeznaczone dla podstawowych lub dodatkowych repozytoriów

• Repozytorium testowania społeczności jest przeznaczone dla społeczności Linuksa

• Repozytorium testowe multilib jest podobne do repozytorium testowego, ale dla kandydatów multilib

• Repozytorium gnome-unstable (gnome-unstable) ma najnowsze środowisko graficzne GNOME

• Repozytorium kde-unstable (kde-unstable) zawiera najnowsze oprogramowanie KDE przed jego wydaniem.

W poniższym oficjalnym linku Arch Linux znajdziemy kompletną listę aplikacji kompatybilnych z tym systemem operacyjnym:

Wymagania dotyczące instalacji Arch Linux na VirtualBoxAby rozpocząć proces musimy pobrać obraz ISO lub plik torrent ze wskazanego linku i konieczne będzie posiadanie co najmniej na poziomie sprzętowym:

• 20 MB wolnego miejsca na dysku twardym

• 1 GB pamięci RAM

1. Jak skonfigurować VirtualBox Linux

Krok 1
Po pobraniu obrazu ISO Arch Linux przystępujemy do konfigurowania VirtualBox, aby utworzyć maszynę wirtualną, w tym celu otwieramy VirtualBox i tworzymy nową maszynę, korzystając z dowolnej z następujących opcji:

• Kliknięcie przycisku Nowy znajdujący się w górnej części aplikacji

• Z menu Maszyna wybierz opcję Nowa

• Używając kombinacji klawiszy Ctrl + N

POWIĘKSZAĆ

Krok 2
Po kliknięciu tej opcji wyświetli się następujące okno, w którym wprowadzimy nazwę maszyny wirtualnej Arch Linux, a VirtualBox automatycznie przypisze system operacyjny Linux i wybierze wersję na podstawie architektury naszego sprzętu (32 lub 64 bity ):

Krok 3
Po zdefiniowaniu kliknij Dalej i w następnym oknie przypiszemy rozmiar pamięci RAM, która domyślnie wynosi 1024 MB, ale możemy przypisać to, co chcemy:

Krok 4
Po zdefiniowaniu pamięci RAM kliknij Dalej i przejdziemy do konfiguracji dysku twardego, gdzie mamy następujące opcje:

Nie dodawaj wirtualnego dysku twardegoTa opcja pozwala nam stworzyć maszynę bez przypisanego dysku twardego, a później podłączyć lub utworzyć dysk
Utwórz teraz wirtualny dysk twardyDzięki tej opcji, która jest domyślnie, możemy utworzyć wirtualny dysk twardy podczas procesu tworzenia maszyny wirtualnej
Użyj istniejącego pliku wirtualnego dysku twardegoWybierając tę ​​opcję mamy możliwość posiadania już utworzonego wirtualnego dysku twardego i przypisania go bezpośrednio

Krok 5
Jak wskazaliśmy, w tym przypadku wybieramy opcję Utwórz wirtualny dysk twardy teraz i kliknij przycisk Utwórz.
Następnie wybieramy typ wirtualnego dysku twardego do utworzenia. W takim przypadku pozostawiamy domyślną opcję VDI i klikamy Dalej.

Krok 6
Teraz musimy zdefiniować formę przechowywania dysku twardego i mamy dwie opcje:

Zarezerwowane dynamicznie:Dzięki tej opcji określany jest rozmiar, a dysk zapełnia się, ponieważ informacje są zapisywane do wskazanego przez nas limitu
Naprawiono rozmiarJest szybszy w użyciu, ale jego rozmiar zawsze będzie taki sam.

Krok 7
Wybieramy domyślną opcję Dynamically Reserved, a następnie określamy rozmiar dysku twardego za pomocą rozwijanego paska:

Krok 8
Po zdefiniowaniu rozmiaru klikamy Utwórz i zobaczymy, że maszyna jest gotowa do uruchomienia:

POWIĘKSZAĆ

2. Jak rozpocząć rozruch maszyny wirtualnej

Krok 1
Aby rozpocząć rozruch Arch Linux, kliknij przycisk Start znajdujący się na górze, a pojawi się następujące okno:

Krok 2
Tam musimy zlokalizować obraz ISO, a do tego możemy użyć fizycznego napędu CD komputera, który jest domyślnie, lub kliknąć ikonę folderu i wyszukać ISO lokalnie:

POWIĘKSZAĆ

Krok 3
Wybieramy obraz ISO i klikamy przycisk Otwórz, widzimy, że obraz ISO Arch Linux jest załadowany. Kliknij Start, aby rozpocząć proces instalacji systemu operacyjnego.

Krok 4
Pierwsze okno, które zobaczymy, będzie wyglądało następująco:

Do wyboru mamy następujące opcje:

Boot Arch Linux (x86_64)Umożliwia uruchomienie procesu instalacji systemu operacyjnego Arch Linux od podstaw
Uruchom istniejący system operacyjnyDzięki tej opcji mamy możliwość startu z już zainstalowanym systemem operacyjnym
Uruchom memtest86 +Dzięki tej opcji mamy możliwość uruchomienia diagnostyki pamięci RAM w celu sprawdzenia jej integralności
Informacje o sprzęcie (HDT)Dzięki tej opcji możliwe będzie uzyskanie szczegółowych informacji o sprzęcie sprzętowym.
RestartZrestartuj komputer
WyłączDzięki tej opcji wyłączamy sprzęt

Krok 5
Wybieramy linię Boot Arch Linux (x86_64) i wciskamy Enter, a proces instalacji rozpocznie się:

3. Jak sprawdzić sieć

Za mniej niż 10 sekund będziemy w wierszu poleceń, w którym wykonamy następujący wiersz, aby zweryfikować łączność sieciową:

 ping solvetic.com

POWIĘKSZAĆ

Jak widzimy, łączność jest prawidłowa i możemy użyć kombinacji klawiszy Ctrl + C, aby zakończyć wysyłanie pakietów za pomocą polecenia ping. Możemy wyczyścić ekran za pomocą wyraźnej linii.

4. Jak skonfigurować i podzielić dysk twardy

Krok 1
Przed rozpoczęciem instalacji musimy podzielić urządzenie, w tym celu wejdziemy w linię fdisk-l i zobaczymy partycję dysku twardego bieżącego systemu. Tam musimy spojrzeć na dysk twardy, który przypisaliśmy do Archa podczas procesu tworzenia maszyny wirtualnej:

POWIĘKSZAĆ

Krok 2
Podzielimy tę 32 GB przestrzeń na trzy partycje. Pierwsza to podstawowa partycja główna, która będzie miała 10 GB. Druga będzie partycją wymiany, która domyślnie będzie podwajać początkową alokację pamięci RAM, która będzie wynosić 2048 MB. Trzecia będzie partycją logiczną, na której przydzielone zostanie 18 GB.

W tym celu wykonamy następującą linię:

 cfdisk

Podczas wykonywania tej linii zobaczymy:

POWIĘKSZAĆ

Krok 3
Tam musimy wybrać etykietę dysku, w tym przypadku wybieramy opcję drugą i naciskamy Enter, a pojawi się następujące okno. Tam możemy zobaczyć szczegóły naszego dysku twardego.

POWIĘKSZAĆ

Krok 4
Wciskamy Enter, biorąc pod uwagę, że wybrana jest opcja Nowy na dole, a zobaczymy następujące opcje:

NotatkaW wyświetlonym oknie musimy wpisać 10 GB, które zostaną przypisane do partycji root.

POWIĘKSZAĆ

Krok 5
Na dole widzimy dwie nowe opcje, w tym przypadku wybieramy klawiszem Tab linię podstawową i wciskamy Enter, a w nowych opcjach musimy wybrać opcję Bootable na dole:

POWIĘKSZAĆ

NotatkaJest tam odzwierciedlona nowa partycja 10 GB, którą utworzyliśmy.

Krok 6
Po naciśnięciu Enter widzimy, że kolumna Boot jest aktywna. Tam, za pomocą klawisza Tab, wybierzemy linię Write na dole i wciśniemy Enter, aby zastosować zmiany.

POWIĘKSZAĆ

Krok 7
Wybierając tę ​​opcję wyświetli się następujące okno, w którym wprowadzimy słowo tak, aby potwierdzić akcję:

POWIĘKSZAĆ

Krok 8
Ponownie wciskamy Enter i zobaczymy, że zmiany zostały zastosowane poprawnie:

POWIĘKSZAĆ

Krok 9
Teraz utworzymy partycję wymiany 2048 MB i w tym celu wybierzemy linię Wolne miejsce i wciśniemy Ente z aktywną opcją Nowy na dole:

POWIĘKSZAĆ

Krok 10
Na dole wpisujemy 2048M i wciskamy Enter:

POWIĘKSZAĆ

Krok 11
Tam będziemy postępować zgodnie z poprzednimi krokami, klikając podstawowy¸, a następnie wpisując i potwierdzając akcję.

POWIĘKSZAĆ

Krok 12
Ten sam proces powtarzamy z wolnym miejscem na partycję logiczną.

POWIĘKSZAĆ

Krok 13
Po wprowadzeniu zmian wybieramy linię quit, a następnie wykonujemy clear, aby wyczyścić ekran.
Następnym krokiem jest sformatowanie nowych partycji, wykonując najpierw następujący wiersz:

 mkfs.ext4 / dev / sda1

sda1 to nazwa partycji, powtórzymy ten sam proces dla drugiej partycji:

 mkfs.ext4 / dev / sda3

POWIĘKSZAĆ

Krok 14
Na koniec formatujemy partycję wymiany, wykonując następujące czynności:

 mkswap / dev / sda2

Aktywujemy partycję wymiany, wykonując następujące czynności:

 swapon / dev / sda2

POWIĘKSZAĆ

Ponownie biegniemy czysto, aby wyczyścić ekran.

Krok 15
Zamontujemy partycję podstawową, aby rozpocząć proces instalacji, wykonując następujące czynności:

 mount / dev / sda1 / mntmkdir / mnt / homemount / dev / sda3 / mnt / home

POWIĘKSZAĆ

5. Program startowy Arch Linux

Aby przeprowadzić proces Arch Linux Bootstrap, wykonamy następującą linię:

 pacstrap / mnt base-devel

Podczas wykonywania tej linii rozpocznie się proces synchronizacji pakietów danych:

POWIĘKSZAĆ

Ten proces zajmuje kilka minut:

POWIĘKSZAĆ

Po zakończeniu instalacji podstawowej utworzymy plik fstab, uruchamiając następujące polecenie:

 genfstab / mnt >> / mnt / etc / fstab

POWIĘKSZAĆ

6. Lokalna konfiguracja, czas i hasło użytkownika root Arch Linux

Krok 1
Będzie można zmodyfikować systemowy root do katalogu instalacyjnego Arch Linux, wykonując następujący wiersz:

 arch-chroot / mnt / bin / bash

POWIĘKSZAĆ

Krok 2
Teraz skonfigurujemy parametry języka, wykonując następujące czynności:

 nano /etc/local.gen

W wyświetlonym pliku zlokalizujemy linię es_ES.UTF-8 UTF-8 i przejdziemy do jej odkomentowania eliminując symbol #:

POWIĘKSZAĆ

Krok 3
Użyjemy kombinacji Ctrl + X, aby wyjść, wpisujemy literę y, aby potwierdzić i naciśnij Enter. Tę zmianę aktywujemy, wykonując:

 język-gen

POWIĘKSZAĆ

NotatkaW tym przykładzie skonfigurowaliśmy hiszpański język hiszpański UTF 8.

Krok 4
Teraz utworzymy plik /etc/locale.conf, wykonując następujący wiersz:

 nano /etc/locale.conf

Tam dodamy skonfigurowany język do systemu, dodając do pliku tę linię:

 LANG = es_ES.UTF-8

POWIĘKSZAĆ

Zapisujemy zmiany w pliku.

Krok 5
Zsynchronizujemy informacje o strefie wykonując:

 ls użytkownik / udostępnienie / informacja o strefie

Zobaczymy różne dostępne obszary geograficzne:

POWIĘKSZAĆ

Krok 6
Konfigurujemy naszą strefę czasową, wykonując następujące czynności:

 ln -s / usr / share / zoneinfo / Europe / Madrid / etc / localtime

Aby poznać różne opcje stref, wykonujemy następujące czynności:

 ls użytkownik / udostępnij / zoneinfo / (Strefa)

POWIĘKSZAĆ

Krok 7
Teraz ustawimy standardowy czas następującym wierszem:

 hwclock --systohc -utc

Następnym krokiem jest skonfigurowanie hasła użytkownika root i w tym celu wykonujemy następującą linię:

 hasło

Tam wprowadzimy i potwierdzimy nowe hasło:

POWIĘKSZAĆ

7. Jak ustawić nazwę hosta i sieć?

Aby skonfigurować ten punkt, musimy uzyskać dostęp do pliku nazwy hosta za pomocą następującego wiersza:

 nano / etc / nazwa hosta

W nowym pliku zdefiniujemy nazwę hosta. Zapisujemy zmiany.

POWIĘKSZAĆ

Włączamy DHCP następującym wierszem:

 systemctl włącz dhcpcd

POWIĘKSZAĆ

8. Jak zainstalować bootloader GRUB Linux?

Krok 1
Ostatnim krokiem jest zainstalowanie programu ładującego GRUB, uruchamiając następujące polecenie:

 pacman -S grub os-prober

POWIĘKSZAĆ

Krok 2
Zainstalujemy program ładujący GRUB na dysku twardym, wykonując:

 grub-instalacja / dev / sda

Skonfigurujemy go, uruchamiając. Na koniec wykonujemy polecenie restartu, aby ponownie uruchomić system operacyjny.

 grub-mkconfig -o /boot/grub/grub.cfg

POWIĘKSZAĆ

Krok 3
Wyświetli się następujące okno, w którym wybierzemy opcję Uruchom istniejący system operacyjny:

Krok 4
Widzimy bootloader GRUB:

Krok 5
Na koniec uzyskamy dostęp za pomocą użytkownika root, wskazując hasło, które zdefiniowaliśmy wcześniej:

POWIĘKSZAĆ

W ten sposób widzieliśmy, jak zainstalować i skonfigurować Arch Linux w praktyczny i prosty sposób, aby jak najlepiej wykorzystać ten system operacyjny.

Pamiętaj, że mamy pod ręką wiele rozwiązań do prawidłowego zarządzania i administrowania różnymi rolami w świecie Linuksa.