Czy wiesz, że ponad 60% luk bezpieczeństwa w obecnych systemach powstaje w wyniku wykonywania aplikacji?Jeśli nie chcesz być częścią tych 60% i jesteś częstym użytkownikiem systemu Windows 10, Microsoft pomyślał o Ty i w nas, ponieważ od jego nowej wersji 1903 zintegrowano funkcję o nazwie Windows Sandbox, która da nam możliwość uruchamiania programów w izolacji bez wpływu na bezpieczeństwo lokalnego komputera.
Ta funkcja, którą widzimy lub zobaczymy (jeśli nie zaktualizowaliśmy jeszcze naszego sprzętu), polega na tym, że mają one na celu poprawę bezpieczeństwa i integralności informacji, z którymi pracujemy, niezależnie od ich rodzaju. Powodem jest to, że kiedy pobieramy pliki z Internetu lub podłączamy nasze USB do komputera, nie znamy z całą pewnością (chyba że programista jest wiarygodny) zawartości jego pliku wykonywalnego. Tak więc klikając na nią dwukrotnie możemy wywołać serię nieprzyjemnych sytuacji.
Dlatego aktywowana piaskownica będzie działać jako osłona, która izoluje środowisko produktywności systemu Windows 10, dzięki czemu będzie można poznać rzeczywistą zawartość pliku wykonywalnego w tym izolowanym środowisku piaskownicy, w ten sposób, jeśli plik wykonywalny zawiera wirusa lub zagrożenie. nie wpłynie na żaden oryginalny proces, usługę ani plik naszego systemu Windows 10.
Funkcje piaskownicyWśród cech Sandbox znajdziemy:
- Sandbox jest wyposażony w jądro programowania, inteligentny menedżer pamięci oraz wirtualny GPU, dzięki któremu możliwe będzie bezpośrednie wykonywanie wszystkich zadań kontrolnych.
- Jego środowisko przypomina nową instalację systemu Windows 10, to znaczy nie ma zainstalowanych programów innych firm.
- Można go uruchomić w wersjach Windows 10 Pro lub Enterprise (Windows 10 Home nie jest obsługiwany).
- Korzystanie z VHD (wirtualnego dysku twardego) nie jest wymagane do użytku globalnego.
- Każda czynność, którą tam wykonamy zostanie automatycznie wyeliminowana po zamknięciu Piaskownicy, zwiększając w ten sposób bezpieczeństwo.
Wymagania sprzętowe dla SandBoxAby dokładnie przetestować Sandbox, musisz mieć następujący sprzęt:
- Mają architekturę 64-bitową.
- Użyj systemu Windows 10 Pro lub Windows 10 Enterprise.
- Włącz możliwości wirtualizacji w systemie BIOS lub UEFI.
- Mieć 1 GB wolnego miejsca na dysku.
- Mają co najmniej 2 rdzenie procesora.
- Nasza pamięć RAM musi mieć co najmniej 4 GB.
Następnie zobaczymy, jak możemy aktywować lub dezaktywować piaskownicę w systemie Windows 10 i testować wykonywanie niewiarygodnych lub niebezpiecznych programów.
1. Jak włączyć Windows Sandbox w Windows 10?
Domyślnie ta funkcja nie jest włączona w systemie Windows 10, więc musimy ją najpierw aktywować, aby móc testować aplikacje, których nie jesteśmy pewni, więc bardziej niż niezbędne jest włączenie wirtualizacji na fizycznym komputerze, w tym celu mamy dwie alternatywy.
W przypadku instalacji Sandboxa na fizycznym komputerze umożliwimy wirtualizację bezpośrednio w BIOS-ie lub UEFI.
Krok 1
Wręcz przeciwnie, jeśli instalujemy Sandbox na maszynie wirtualnej, aby umożliwić zagnieżdżoną wirtualizację, wykonamy następujący cmdlet PowerShell:
Set-VMProcessor -VMName -ExposeVirtualizationExtensions $ trueKrok 2
Następnie jesteśmy gotowi do aktywacji Sandbox w systemie Windows 10, w tym celu użyjemy następującej kombinacji klawiszy i wykonamy następujące czynności:
+ R
appwiz.cplKrok 3
Zostaniemy przekierowani do następującego okna:
POWIĘKSZAĆ
Krok 4
Tam klikniemy wiersz „Aktywuj lub dezaktywuj funkcje systemu Windows” znajdujący się po lewej stronie, aw wyświetlonym oknie podręcznym zlokalizujemy wiersz „Odizolowana przestrzeń systemu Windows”:
Krok 5
Aktywujemy to pole i klikamy OK, aby system Windows 10 rozpoczął proces włączania:
Krok 6
Kiedy ten proces się zakończy, zobaczymy:
Krok 7
Jak widać, aby piaskownica mogła zostać w pełni wykonana, musimy zrestartować system, w którym obserwujemy, że odbywa się proces konfiguracji:
2. Uruchamiaj zaufane, niebezpieczne aplikacje, uzyskując dostęp do Sandbox w systemie Windows 10
Krok 1
Po ponownym uruchomieniu systemu możemy uzyskać dostęp do Sandbox z menu Start:
Krok 2
Kliknięcie na Windows Sandbox spowoduje wyświetlenie ostrzeżenia UAC, które musimy zaakceptować:
Krok 3
Po załadowaniu Sandbox będzie to środowisko, które zobaczymy w Windows 10:
POWIĘKSZAĆ
Krok 4
Możemy zauważyć, że Sandbox wykorzystuje przestrzeń niezależną od systemu fizycznego i korzysta z tej samej wersji lokalnego systemu Windows. Teraz, aby poznać integralność naszych aplikacji, skopiujemy ją bezpośrednio do środowiska Sandbox:
POWIĘKSZAĆ
Krok 5
Po skopiowaniu możemy go uruchomić, aby rozpocząć proces instalacji:
POWIĘKSZAĆ
Krok 6
Jak wspomnieliśmy na początku, gdy środowisko Sandbox zostanie zamknięte, wszystko, co zrobiliśmy, zostanie utracone w celu optymalizacji bezpieczeństwa:
Dzięki integracji Sandbox mamy praktyczne narzędzie do szczegółowego poznania niezawodności i bezpieczeństwa aplikacji przed jej zainstalowaniem na prawdziwym komputerze z systemem Windows 10.
