Modyfikatory widoczności w Javie

Jednym z kluczowych aspektów programowania obiektowego jest kapsułkowanie, czyli pokazywać tylko niezbędne informacje komu powinien je otrzymać, aby osiągnąć tego typu zachowanie w naszych klasach musimy zdecydować, kto może zobaczyć jego atrybuty, sposób w jaki ma do nich dostęp oraz metody, które mogą wchodzić w interakcje.
Jawa posiada tzw modyfikatory widocznościPozwalają nam one ustanowić pewne uprawnienia do atrybutów, dzięki czemu możemy ustalić, że tylko obiekty mają do nich dostęp, być może inne klasy lub po prostu są dostępne tylko dla tej samej klasy.
Modyfikator publiczny
Jest to standardowy modyfikator i jest chyba najbardziej znanym od pierwszych przykładów programów w Jawa Używają go, aby zmniejszyć swoją złożoność. Modyfikator publiczny umożliwia każdemu elementowi naszego programu dostęp do klasy, właściwości lub metody, która zawiera ten modyfikator.
Może to być przydatne w wielu sprawach, ale kiedy myślimy o orientacji obiektowej, musimy użyć filozofii i skutecznie ustalić, że może i nie może być publiczna, w tym celu będziemy uciekać się do innych modyfikatorów.
Prywatny modyfikator
Ten modyfikator, w przeciwieństwie do poprzedniego, umożliwia dostęp tylko do właściwości i metod, które go mają, do elementów składowych klasy definiującej właściwość lub metodę prywatną, do tego użyjemy słowa zastrzeżonego prywatny przed definicją każdego.
WażnyJeśli domyślnie nie umieścimy wprost żadnego modyfikatora we właściwościach, metodach i klasach, ich widoczność będzie ograniczona tylko do elementów należących do ich pakiet, więc chociaż nie wyrażamy, jaki rodzaj widoczności powinien mieć, Jawa Daje nam to niewielką pomoc w enkapsulacji, jednak nie jest dobrą praktyką pozostawianie rzeczy niezdefiniowanych.
Definiowanie elementów prywatnych
Aby zacząć korzystać z naszej nowej wiedzy, musimy zobaczyć, jak możemy to wyrazić w kodzie, w tym celu widzimy następujący obraz z podstawową definicją klasy:

Widzimy tutaj, jak definiujemy klasę kształtu publicznyoznacza to, że każdy element może mieć do niego dostęp i jest to w większości przypadków najbardziej logiczne, jednak w jego obrębie używamy prywatny zdefiniować właściwość o nazwie x, oznacza to, że żaden element spoza klasy, która go definiuje, nie będzie mógł uzyskać dostępu do tej właściwości, więc widzimy, że metoda Główny () można bez problemu wydrukować wartości, ale jeśli zrobimy to samo w innej klasie, dostaniemy błąd.
Mamy również w tym przykładzie, że możemy zmodyfikować widoczność metody i dzieje się to tak samo, jak w przypadku właściwości lub atrybutu, tylko klasa, która ją definiuje, może z nią wchodzić w interakcje.
Na tym kończymy ten samouczek, musimy już mieć podstawowe pojęcie, jak z nim pracować kapsułkowanie naszych programów, w ten sposób możemy skuteczniej realizować filozofię programowania obiektowego i bardziej przywiązywać się do kanonów i standardów Jawa.Podobał Ci się i pomógł ten samouczek?Możesz nagrodzić autora, naciskając ten przycisk, aby dać mu pozytywny punkt