Spisie treści
W tym samouczku zobaczymy, jak tworzyć pliki wsadowe w systemie Windows, aby automatycznie obsługiwać określone funkcje. Nie musisz być programistą, ale żart jest taki, że uczysz się automatyzować procesy. Aby to zrobić, musimy najpierw zrozumieć, co zamierzamy stworzyć.Istnieją 2 proste sposoby na utworzenie pliku .bat (w rzeczywistości jest ich wiele, ale przedstawię 2, które wydają mi się najłatwiejsze) jeden to utworzenie zwykłego pliku tekstowego w notatniku, a drugi to użycie Notatnika ++.
Z notatnikiem
To niezwykle proste, wystarczy otworzyć notatnik, napisać żądane polecenia (lub pozostawić puste, jeśli chcesz je mieć na później) i wybrać Plik → Zapisz jako … i po wybraniu folderu gdzie chcesz go zapisać Upewnij się, że wybrałeś opcję "Wszystkie pliki" na liście "Typ". Na koniec musisz wpisać nazwę, którą chcesz, aby plik wsadowy miał, łącznie z rozszerzeniem „.bat” na końcu.
Notatka:Niezwykle ważne jest, aby w polu „Typ” wybrać opcję „Wszystkie pliki”, w przeciwnym razie system Windows dopisze „.txt” na końcu nazwy, którą wstawiasz, co może doprowadzić do powstania pliku „commands.bat”. txt”, że to nie zadziała.
POWIĘKSZAĆ
Utworzenie pliku za pomocą notatnika mogło wydawać się łatwe, ale dzięki aplikacji Notepad ++, której nauczyłem Cię w tym samouczku, jest to jeszcze łatwiejsze. Po prostu wybierz „Nowy” i wybierz Język → Wiązka i voila! Ponadto Notepad ++ podświetli składnię poleceń, których używasz naturalnie i zapisze plik jako .bat po wybraniu języka wsadowego.
POWIĘKSZAĆ
Polecenia, których używa się w plikach wsadowych, są zasadniczo takie same, jakich zwykle używamy w wierszu poleceń, w rzeczywistości ideą tych plików jest umożliwienie wykonania tych poleceń za pomocą dwukrotnego kliknięcia. Ponadto w tych plikach możemy używać pętli, poleceń warunkowych, wywołań metod i wszystkiego innego powszechnego w językach proceduralnych.
Oto lista poleceń, których z pewnością będziesz często używać, gdy przyzwyczaisz się do tworzenia plików wsadowych:
tytuł: umożliwia modyfikację nazwy okna, w którym uruchomione są komendy. Na przykład, polecenia dotyczące tytułów spowoduje, że okno zostanie nazwane "poleceniami".
wyrzucił: Jest to polecenie „drukuj” w partiach, drukuje w wierszu poleceń to, co podajesz jako parametr (parametry są tym, co umieszczasz po poleceniu).
wyłącz echo: jest to konkretne polecenie, które jest często używane w plikach .bat i ukrywa polecenia przekazane w pliku z okna wiersza poleceń, prezentując tylko wyniki wykonania polecenia. Zwykle wszystkie pliki wsadowe zaczynają się od tego polecenia.
pauza: Jest to polecenie, które wyświetla komunikat „Naciśnij dowolny klawisz, aby kontynuować…” Logicznie generuje pauzę w wykonywaniu, aby jako użytkownik mógł zobaczyć wyniki, które są odzwierciedlone na ekranie. Jeśli nie wydasz polecenia pauza gdzieś w twoim pliku, uruchomi się i zamknie okno bez możliwości zobaczenia wyników na ekranie.
klasa: Za pomocą tego polecenia wyczyścisz terminal ze wszystkich wygenerowanych do tej pory wiadomości, bardzo praktyczne jest uniknięcie gromadzenia bezużytecznych informacji w oknie.
ipconfig: Prawdopodobnie polecenie najczęściej używane przez administratorów sieci, przedstawia na ekranie szereg cech opisujących komputer w sieci, adres IP i maskę podsieci to tylko niektóre z danych, które przedstawia to polecenie.
świst: wysyła serię pakietów na określony adres IP ("pinguje" ten adres), po prostu stara się wiedzieć, czy wybrany adres może odpowiedzieć. Polecenie to jest często używane do weryfikacji statusu połączenia z siecią, ponieważ w rezultacie pokazuje opóźnienie połączenia (średni czas oczekiwania i powrotu pakietów). Domyślnie pinguje 3 razy.
Notatka:Należy pamiętać, że w poleceniach Batch nie jest rozróżniana wielkość liter, dlatego ping i PING to to samo polecenie.
POWIĘKSZAĆ
