Komendy GZIP, GUNZIP, ZCAT i TAR w systemie Linux

Kiedy zarządzamy środowiskami Linux bardzo ważna jest znajomość działania i roli wielu poleceń, które pozwalają nam wykonywać określone zadania w Linuksie. Dzisiaj porozmawiamy w szczególności o trzech, które pozwalają nam zarządzać wszystkim, co dotyczy kompresji lub rozszerzania plików.

1. GZIP

To polecenie obsługuje redukcję rozmiaru pliku przy użyciu kodowania LZ77 (Lempel-Ziv). GZIP konwertuje pliki z następującymi rozszerzeniami, nie tracąc ich jakości ani właściwości, w zależności od używanego środowiska:

Rozszerzenia GZIP

• .gz: maszyny wirtualne

• .z: MSDOS, Windows FAT lub OS / 2

GZIP to skrót od GNU ZIP, który zastępuje program do kompresji. Gdy nazwa pliku jest zbyt długa, GZIP skraca ją w celu prawidłowego administrowania. Domyślnie GZIP zachowuje oryginalną nazwę pliku i wszystkie jego właściwości bez wpływu na żadne, co ułatwia zarządzanie i prawidłowe wykonanie. Po skompresowaniu pliku za pomocą GZIP możemy go zdekompresować za pomocą dowolnej z następujących opcji:

Rozpakuj GZIP

• gzip -d

• zcat

• gunzip

W przypadku, gdy nowa nazwa pliku do zdekompresowania nie znajduje się w wierszu bieżącego systemu plików, zostanie utworzony nowy. GUNZIP zastępuje każdy skompresowany przez nas plik z końcówką .gz, -gz, .z, -z lub _z iw ten sam sposób rozpoznaje rozszerzenia .tgz i .taz. Za pomocą tego polecenia mamy możliwość dekompresowania plików, które zostały utworzone przez dowolne z poniższych narzędzi:

 gzip, zip, skompresuj, skompresuj -H lub spakuj.

GZIP automatycznie wykrywa te rozszerzenia i wykonuje ich proces.Możemy rozpakować wiele plików Zip za pomocą unzip.

GZIP

 gzip [-acdfhlLnNrtvV19] [-S przyrostek] [nazwa…]

2. ZCAT

Jego użycie jest identyczne jak gunzip -c, a jego główną funkcją jest rozpakowanie listy plików za pomocą wiersza poleceń.

ZCAT zdekompresuje plik, jeśli ma magiczny numer niezależnie od tego, czy jest to .gz, czy nie. Dodatkowo dzięki ZCAT mamy możliwość podglądu zawartości skompresowanego pliku bez konieczności dekompresowania go tak, jakbyśmy używali komendy cat.

ZCAT

 zcat [-fhLV] [nazwa …]

3. GUNZIP

Dzięki GUNZIP mamy możliwość kompresowania plików przy użyciu technologii Lempel-Ziv i pozwala na zmniejszenie rozmiaru niektórych plików nawet o 60%, co pomaga zmniejszyć ilość miejsca na komputerze. GUNZIP zachowuje wszystkie właściwości pliku, który ma być skompresowany lub zdekompresowany.

GUNZIP

 gunzip [-acfhlLnNrtvV] [-S sufiks] [nazwa…]

4. SMOŁA

Jednym z poleceń do rozpakowywania lub kompresowania plików za pośrednictwem terminala w systemie Linux jest polecenie smoła, jeśli chcesz uzyskać informacje o tym typie w pliku man tar terminala, a zobaczysz wszystkie jego opcje. Może kompresować cały katalog lub prosty plik, może również działać rekurencyjnie (na przykład kompresować wszystko, co znajduje się w określonym katalogu).

Kompresuj pliki za pomocą tar
Musimy wykonać następującą instrukcję:

 tar -czvf plik.tar.gz nazwa plikuKompres

Znaczenie parametrów

• -C: Utwórz plik

• -z: Skompresuj plik za pomocą gzip.

• -v: Aby aktywować tryb „gadatliwy”. Jest to opcjonalne, ale może ci pomóc.

• -F: Umożliwia określenie nazwy pliku.

Zobaczmy przykład, jeśli chcemy skompresować folder o nazwie Solvetic o nazwie compressSolvetic:

 tar -czvf skompresowany Solvetic.tar.gz Solvetic

Rozpakuj pliki za pomocą tar
Musimy wykonać następującą instrukcję:

 tar -xzvf compressfile.tar.gz

Parametry są takie same, z wyjątkiem tego, że -c zostało zmienione na -x, służy to do wskazania, że ​​chcemy wyodrębnić zawartość.

Jeśli chcesz wyodrębnić zawartość w innym katalogu, w którym się znajdujesz, dodajemy na końcu -C katalog (C tutaj jest wielkimi literami, a nie jak ten do utworzenia, który jest małymi literami).

 tar -xzvf compressfile.tar.gz -C ExtractDirectory

Zrobimy przykład, w którym chcemy zdekompresować plik, który wcześniej skompresowaliśmy skompresowanySolvetic.tar.gz i chcemy go zapisać w katalogu nadrzędnym (…):

 tar -xzvf skompresowany Solvetic.tar.gz -C ./… 

Wyobraź sobie, że chcesz tylko wyodrębnić określoną zawartość z paczki, w tym celu warto byłoby wymienić zawartość smoły, możesz to zrobić w następujący sposób:

 tar -tf plik.tar.gz tar -tzf plik.tar.gz

A kiedy już zobaczymy zawartość, wyobraź sobie, że interesują Cię pliki .txt, to co byśmy wykonali to (może nie być konieczne wstawianie --wildcards):

 tar -xvf plik.tar.gz --wildcards "* .txt"

Następnie pokazuję wynik w terminalu użycia ostatniej instrukcji, najpierw widzisz zawartość całego .tar.gz, a w drugiej części doceniamy wyodrębnioną zawartość (wszystkie pliki .txt).

5. Parametry poleceń

Każdy wskazany parametr oznacza następujące:

• -a, --ascii: Jest to tryb tekstowy ASCII, to znaczy konwertuje zakończenia linii w normalnych konwencjach.

• -c, --stdout, --do stdout: Zachowaj oryginalne pliki bez zmian.

• -d, --dekompresuj, --uncompress: Rozpakuj plik

• -f, --force: Wymuś kompresję lub dekompresję jednego lub więcej plików

• -h, --pomoc: Wyświetla pomoc dla danego polecenia

• -l, --lista: Mamy do wyboru następujące opcje:

• skompresowany rozmiar: Rozmiar skompresowanego pliku

Promień kompresji

• nieskompresowany rozmiar: Rozmiar rozpakowanego pliku

• nieskompresowana_nazwa: Rozpakowana nazwa pliku

• -L, --licencja: Licencja dowodzenia

• -n, --no-nazwa: W czasie kompresji nie zapisuje oryginalnej nazwy pliku

• -q, --cicho: Usuń wszystkie ostrzeżenia

• -r, --rekurencyjne: Umożliwia rekurencyjne przeglądanie struktury katalogów

• -t, --test: Przetestuj integralność skompresowanego pliku

• -v, --pełny: Wyświetla nazwę i zmniejszony procent każdego przetworzonego pliku

• -V, --wersja: Wyświetl aktualną wersję polecenia

• ast, --najlepiej: Ta opcja pozwala nam regulować szybkość kompresji plików, gdzie jeden (1) jest szybki, a dziewięć (9) jest lepszy.

Sposób użycia każdego polecenia jest następujący:

 plik gzip do kompresji pliku gunzip do dekompresowania.gz plik zcat do display.gz

Każde z tych poleceń oferuje nam praktyczne opcje zarządzania wieloma plikami w systemie Linux.