Spisie treści
Widzieliśmy już, jak poruszać się między katalogami za pomocą wiersza poleceń w poprzednim samouczku. W tym samouczku zobaczymy ważne szczegóły, aby lepiej zrozumieć powłokę. Zacznijmy od kilku skrótów.Klawisz Tab (ten, który zwykle znajduje się nad Caps Lock) służy w powłoce jako rodzaj "Autouzupełniania" ścieżek, możesz zacząć pisać, co chcesz (na przykład ho, aby napisać "home") i nacisnąć klawisz tabulacji dzięki czemu możesz napisać resztę trasy. Jeśli jest więcej niż jedna opcja (na przykład jeśli w twoim folderze jest plik doktryna.txt i plik dog.jpg.webp i piszesz tylko "do") zakładka nie zostanie uzupełniona automatycznie, ale jeśli naciśniesz ją 2 razy z rzędu pokaże ci listę opcji.
W tym przykładzie możesz zobaczyć, że w moim folderze / var / log znajdują się 2 katalogi, które zaczynają się od "u", umieszczając polecenie płyta CD a umieszczenie "u" w ścieżce nie spowodowało autouzupełnienia mnie po naciśnięciu klawisza tab, ale naciśnięcie go 2 razy z rzędu dało mi 2 możliwe opcje w tym folderze.
Są to dwa skróty reprezentujące bieżący katalog (.) A katalog bezpośrednio powyżej (…) w rzeczywistości jednym ze sposobów na dostanie się do folderu głównego jest wpisanie PŁYTA CD… nieprzerwanie aż do jej osiągnięcia.
W tym przykładzie widać, że zaczynam od katalogu głównego, sprawdzam foldery, które tam są, przechodzę do katalogu / bin i stamtąd tworzę listę (ls) folderów w katalogu / sys, który jest że tak powiem "brat" (ponieważ jest dzieckiem swojego katalogu nadrzędnego) katalogu / sys, w którym się znajduję.
Jest to kluczowa koncepcja w Linuksie, WSZYSTKO jest plikiem, katalogi są plikami, pliki tekstowe są plikami, klawiatura, mysz i monitor są plikami. Nie ma to większego znaczenia, ale pomaga nam zrozumieć sposób, w jaki czasami działa Linux.
W przeciwieństwie do innych systemów operacyjnych (takich jak Windows), gdy Linux obsługuje pliki, robi to poprzez rozróżnienie wielkich i małych liter w nazwach. Dlatego możesz mieć pliki "foto.png.webp", "Foto.png.webp" i "Foto.Png.webp" w tym samym katalogu, a Linux potraktuje je jako różne pliki.
Wynika to również z następnego punktu.
Windows i inne systemy operacyjne używają rozszerzeń (te 2-4 litery na końcu pliku po kropce), aby rozpoznać typ obsługiwanego pliku. W ten sposób, jeśli plik kończy się na „.txt”, jest to zwykły tekst, jeśli kończy się na „.mkv”, to jest wideo i tak dalej. Linux działa inaczej, dla Linuksa plik jest tym, co Linux rozpoznaje w swojej zawartości. W ten sposób możesz mieć plik „Photo.png.webp” (który jest zdjęciem) i zmienić jego rozszerzenie na „Photo.docx”, a Linux będzie nadal rozpoznawał go jako zdjęcie ze względu na jego zawartość.
W systemie Linux polecenie ścieżka pliku] Informuje nas, jaki typ pliku widzimy (mówię „ścieżka”, ponieważ możesz wyszukiwać informacje o dowolnym pliku z poprawną ścieżką bezwzględną lub względną).
Na obrazku widać przykład 2 plików o podobnych nazwach, których jedyną różnicą są duże litery. Następnie używam polecenia file, aby zobaczyć opis pliku „jEt.jpEG.webp” i opisać go, ponieważ rozpoznaje zawarte w nim informacje. Później próbuję zastosować to samo polecenie do pliku "Jet1.jpeg.webp" i nie rozpoznaje go z powodu różnicy w wielkich literach.
Ukryte pliki w Linuksie to te, które mają kropkę (.) Jako pierwszy znak w nazwie, ".help" i ".fixer" to przykłady niektórych ukrytych plików. Aby je zobaczyć, możemy je wymienić za pomocą polecenia ls-a a gdybyśmy chcieli usunąć „właściwość” bycia ukrytym, musielibyśmy usunąć tylko kropkę (.) z przodu.
Cóż, na razie to wszystko, mam nadzieję, że nadal będziesz uczyć się ze mną obsługi Linuksa.Do następnego razu!Podobał Ci się i pomógł ten samouczek?Możesz nagrodzić autora, naciskając ten przycisk, aby dać mu pozytywny punkt
