Jak zainstalować i używać polecenia fping w systemie Linux?

Polecenie ping od lat jest jednym z najbardziej praktycznych sposobów sprawdzania działania zarówno zdalnego, jak i lokalnego komputera podczas pracy z wysyłanymi pakietami, z których oczekuje się, że odpowiedź będzie znać szczegóły, tak jakby była aktywna, czy nie, jakość dostawy, otrzymane paczki i wiele więcej.

Za pomocą polecenia ping można to zrobić z pojedynczym hostem lub konkretnym sprzętem, ale dziś mamy darmowe narzędzie o nazwie fping, dzięki któremu zadania wykrywania sprzętu lub weryfikacji sieci będą miały więcej funkcji. Z tego powodu Solvetic dzisiaj wyjaśni, w jaki sposób możemy zainstalować i używać fping w Linuksie, a tym samym dodać jeszcze jedno narzędzie do zadań zarządzania.

Co to jest fpingFping został opracowany jako aplikacja odpowiedzialna za wysyłanie żądań echa ICMP (Internet Control Message Protocol) do komputerów w sieci w celu sprawdzenia ich stanu w czasie rzeczywistym, ale w przeciwieństwie do polecenia ping, fping pozwala nam pingować kilka hostów jednocześnie i pozwala nam również określić plik, w którym znajduje się lista adresów IP lub hostów do pingowania. Z fpingiem mamy standardowe narzędzie do diagnostyki sieci i statystyk.

W przeciwieństwie do tradycyjnego pingowania, fping jest przeznaczony do użycia w skryptach, więc jego wyniki koncentrują się na znacznie prostszej analizie.

1. Jak zainstalować fping w systemie Linux

Aby zainstalować to narzędzie fping, możemy wykonać dowolne z następujących poleceń w oparciu o używaną dystrybucję:

Debian/Ubuntu

 sudo apt zainstaluj fping

CentOS / RHEL

 sudo mniam zainstaluj fping

Fedora

 sudo dnf zainstaluj fping

Arch Linux

 sudo pacman -S fping

POWIĘKSZAĆ

NotatkaAlternatywnie możemy zainstalować fping z zasobów, w tym celu wykonujemy w kolejności następujące wiersze:

 wget https://fping.org/dist/fping-4.0.tar.gz tar -xvf fping-4.0.tar.gz cd fping-4.0 / ./configure make && make install

2. Jak pingować wiele adresów IP Linuksa

Aby zweryfikować wiele adresów IP, wykonamy następujące czynności:

 fping IP1 IP2 IP3….

POWIĘKSZAĆ

Otrzymamy dwa wyniki, które są:

ŻywyAdres IP jest aktywny

NieosiągalnyHost jest niedostępny

3. Jak pingować zakres adresów IP w systemie Linux?

Inną opcją jest pingowanie określonego zakresu adresów IP. To wysyła żądanie echa do zakresu adresu IP i uzyskuje odpowiedź każdego z nich, a w końcowej części znajdujemy szczegóły takie jak:

• Liczba zarządzanych adresów IP

• Liczba pozytywnych i negatywnych odpowiedzi

• Czasy odpowiedzi

• Całkowity czas realizacji zadania

POWIĘKSZAĆ

4. Jak przeskanować całą sieć Linux za pomocą fping

Możliwe, że dla niektórych zadań wsparcia konieczne jest sprawdzenie, ile adresów IP jest aktywnych lub nie w sieci lokalnej. W tym celu dodamy parametr -r 1, który powtarza akcję raz, wykonujemy co następuje:

 fping -g -r 1 (Zakres IP), na przykład fping -g -r 1 192.168.0.0/24

POWIĘKSZAĆ

5. Jak sprawdzić poprawność wersji fping w systemie Linux

Aby poznać aktualną wersję fping, wykonaj następujące czynności:

 fping -v

POWIĘKSZAĆ

6. Jak pingować z pliku w systemie Linux

Możliwe jest stworzenie pliku tekstowego z zakresem adresów do analizy, w tym przypadku musimy użyć następującej składni:

 fping <fping.txt

Za pomocą tego polecenia tworzysz plik tekstowy z informacją.

7. Dodatkowe parametry fping (Linux)

Dzięki fpingowi będziemy mieli możliwość skorzystania z dodatkowych parametrów takich jak:

Ogranicz wyszukiwanie tylko dla adresów IPv4

 −4, −−ipv4

Szukaj tylko adresów IPv6

 -6, −−ipv6

Wyświetlaj tylko aktywne adresy IP

 −a, −−żywy

Wyświetlaj cele według adresu zamiast nazwy DNS

 −A, −−addr

Jest to liczba bajtów danych ping do wysłania

 −b, −−rozmiar = bajty

W trybie domyślnym wykorzystywany jest współczynnik Backspace, tam fping wysyła wiele żądań do celu przed wygenerowaniem błędu i w tym celu dłużej czeka na odpowiedź przy każdym kolejnym żądaniu

 −B, −−odczekanie = N

Wskazuje liczbę pakietów żądań do wysłania do każdego celu

 −c, −−liczba = N

Użyj DNS, aby znaleźć adres zwrotnego pakietu ping

 −d, −−rdns

Uzyskaj adresy IP z pliku tekstowego

 −f, −−plik

Pokaż pole IP TTL

 −H, −−ttl = N

Wyświetl używany interfejs

 −I, −−iface = IFACE

Pinguje każdy z wielu adresów IP hosta docelowego

 −m, −−wszystkie

Określ rodzaj usługi

 −O, −−tos = N

Są to limity ponownych prób, które domyślnie wynoszą 3

 −r, −−ponowna próba = N

Ustawia adres zasobu

 −S, −−src = adres

Szukaj tylko hosta offline

 −u, −−unreach